Lányi Sarolta: Szonett este a parton
Mellem duzzasztja búcsuzó sirás.
Kő van csak itten, senki, semmi más.
Komor kövek, sötétlő kőhegyek.
Nem is maraszt. Minek maradjak itt,
Mikor a Messze aranyja vakít
És hív a hold, a hideg aranyasszony.
Ó víz, kiben virúlnak fényvirágok,
A partról bátran hűs hátadra hágok.
…Csillagvirág ékíti homlokom
És holdsugárból van vándorbotom…